Regisseur en scenarist Trân Anh Hùng verhuisde als kind van Vietnam naar Frankrijk. Zijn filmografie wordt dan ook getekend door een internationaal karakter met films in uiteraard Vietnam en Frankrijk, maar ook Japan, Hong Kong, de Filipijnen, noem maar op. Wat tevens zijn films tekent is een constant verlangen naar het breken met conventies om emotionele, menselijke waarheden te communiceren. Tijdens het New York Film Festival werd hij ondervraagd over zijn laatste film…

In Cannes werd Trân Anh Hùng voor Le pot-au-feu onderscheiden als beste regisseur. Precies dertig jaar geleden viel hij daar voor het laatst in de prijzen met The Scent of Green Papaya. Hij won onder andere de Caméra d’Or voor beste debuutfilm en vestigde zich gelijk als een groot nieuw talent. In een uitzending van City Cinématheque had professor Jerry Carlson met MoMa-curator La Frances Hui een gesprek over wat The Scent of Green Papaya zo’n baanbrekend debuut maakt…

Het titulaire gerecht, pot-au-feu (‘’pot op het vuur’’), geldt als een van de meest essentiële gerechten in de Franse keuken en is mede dankzij haar relatieve eenvoud al generaties lang geliefde en betrouwbare kost voor vele Frans huishoudens. Voor wie deze klassieker eens thuis zou willen klaarmaken zoals het in de film wordt bereid is hier het traditionele recept zoals het opgetekend staat in La bonne cuisine de Madame E. Saint-Ange uit 1927…

De filmgeschiedenis kent een oneindig aanbod aan memorabele culinaire scènes en het internet staat dan ook bol van de supercuts, video-essays en filmrecepten. Veel minder is echter te vinden over wat er allemaal achter de schermen moet gebeuren voor een overtuigende kook- of dineerscène. Gelukkig is daar propmaster Scott Reeder die samen met zijn crew beroemde filmscènes voorziet van uitleg en dad jokes…